«Στο τέλος θα θυμόμαστε, όχι τα λόγια των εχθρών μας, αλλά, την σιωπή των φίλων μας»
«Το ποιο επικίνδυνο από όλα τα ηθικά διλήμματα είναι όταν, είμαστε υποχρεωμένοι να κρύβουμε την αλήθεια για να βοηθήσουμε την αλήθεια να νικήσει»

ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ: Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς

Μπροστά στους ειδήμονες του ολοκληρωτισμού, ο πολίτης υποχρεώνεται να επαναλάβει τις προαποφασισμένες “αλήθειες”. Ακόμη και αν μέσα του τις ξέρει λανθασμένα.

Ο φετινός εορτασμός της γέννησης του Σολζενίτσιν, είναι η ευκαιρία για να ξαναδιαβάσουμε την ζωή και το έργο ενός αντικαθεστωτικού γίγαντα.

Ενός ανθρώπου που αντιστάθηκε στην απόφαση του ολοκληρωτισμού να διαστρέψει και να καταστρέψει τα βαθιά σημεία αναφοράς της ανθρώπινης συνείδησης. 

Γιατί η μάχη του Σολζενίτσιν δεν ήταν απλά εναντίον μιας δικτατορίας. Ήταν κυρίως ενός καθεστώτος που ήθελε να καταστρέψει ό,τι πιο βαθιά ανθρώπινο εμπεριέχει η ανθρώπινη ύπαρξη.

Ο νομπελίστας συγγραφέας που πέθανε πρόσφατα, μεταφέρει σε αυτό το μυθιστόρημα-ορόσημο την προσωπική του εμπειρία από τα σταλινικά γκουλάγκ.

Το "Μια ημέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς" είναι η σχολαστική καταγραφή μιας ημέρας από τη ζωή του κρατούμενου Σ-854 σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας του σοβιετικού καθεστώτος.

Ο Ιβάν Ντενίσοβιτς, αρχετυπική μορφή Ρώσου αγρότη, γραπώνεται από μικρές καθημερινές κινήσεις και από τη σκληρή, άμισθη δουλειά του για να διατηρήσει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την εσωτερική του ελευθερία μέσα στις απάνθρωπες συνθήκες του στρατοπέδου.

Το βιβλίο επανεκδίδεται από τις εκδόσεις Πάπυρος σε νέα μετάφραση από τα ρωσικά, συνοδευόμενο από το κείμενο της ομιλίας του Σολζενίτσιν για την απονομή του βραβείου Νόμπελ, στο οποίο συνοψίζονται οι απόψεις του για τη λογοτεχνία και την αποστολή της.

"Τώρα που όλα έχουν πια ειπωθεί για τον πιο γνωστό από τους αντιφρονούντες, δεν έχουμε παρά να βυθιστούμε και πάλι στην ανάγνωση του μεγαλειώδους έργου του που πρόσφερε στη Ρωσία έναν ακόμα Τολστόι.

Ένα έργο που δίνει φωνή σε νεκρούς και επιζώντες των σταλινικών στρατοπέδων, στα οποία έζησε και ο ίδιος ο Σολζενίτσιν για οκτώ ατελείωτα χρόνια.

Ένα έργο που ρίχνει λυτρωτικό φως στο έρεβος του εικοστού αιώνα... Ένα έργο που δείχνει πώς η φυλακή μπορεί να ελευθερώσει... Ένα έργο που μέσα στην άσβεστη καρδιά του έκρυβε τη διάλυση της σοβιετικής αυτοκρατορίας."


Post a Comment

Παρακαλώ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και να είστε κόσμιοι στις εκφράσεις σας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο με γκρικλις και ξένη γλώσσα θα διαγράφετε. Ευχαριστώ!

"Πολλά είναι αυτά που λέγονται και δεν γίνονται, πολλά είναι επίσης αυτά που γίνονται και δεν λέγονται"