Ελευθέριος Βενιζέλος, Στυλιανός Γονατάς, και Νικόλαος Πλαστήρας

Ο Εβραίος, Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Συνταγματάρχης Ν. Πλαστήρας και Σ. Γονατάς

Η προδοσία της Μ. Ασίας-Σμύρνης !....

Και τώρα το στρατιωτικό θέατρο πολέμου της Μικράς Ασίας!

Ο στρατηγός Κίμων Διγενής αντιληφθείς εξ αρχής την σπουδαιότητα της επιχειρήσεως… καλεί τον συνταγματάρχη Ν. Πλαστήρα, τον οποίον και διέταξε να επιτεθή κατά των εχθρικών θέσεων διά του Συντάγματος του….

ΠΡΑΔΟΞΩΣ όμως ο Πλαστήρας αντί να συμμορφωθή με την δοθείσαν αυτώ διαταγήν, αρνήθηκε να εκτελέση ταύτην…..

Ο Ν. Πλαστήρας όχι μόνον δεν επετέθη διά ανακατάληψιν του « μαύρου βράχου» συνεπεία του οποίου επήλθεν το πρώτο ρήγμα εις τας Ελληνικάς γραμμάς, αλλά ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕ τον υπό αυτού φρουρούμενον υποτομέα «Καλετζίκ» .

Η 4η Μεραρχία διέταξε και πάλι τον Πλαστήρα διά της Υπ’ αριθμόν 5473/3-14-8-1922 Δ/γής της, όπως εγκαταστήση προφυλακάς κατά την νύκτα της 14ης προς την 15ην Αυγούστου 1922 επί των υψωμάτων « ινάς-μπάλ-μαχμούτ» συνδεόμενος μετά του 26ου συντάγματος πεζικού.

Ο Πλαστήρας (ο διαφημισθείς, σκοπίμως « Μαύρος καβαλλάρης» ), αντί να εκτελέση την Διαταγήν, άφηκε την Μεραρχίαν ακάλυπτον την νύκτα 14/15 Αυγούστου και ανεχώρησε εσπευσμένως προς το Τουλού Μπουνάρ, διά να συνδεθή με την 2αν μεραρχίαν του Στυλιανού Γονατά, ώστε ομού οι δύο επίδοξοι « ΣΩΤΗΡΕΣ» λαι «άξιοι της πατρίδος» να φθάσουν το ενωρίτερον εις Αθήνας, με τις μονάδες τους αθίκτους (δι’ αυτό και δεν επολέμησαν την κρίσιμον στιγμήν καθόλου), με ΣΚΟΠΟ να ηγηθούν της από πολλού προετοιμασθείσης υπό των ΑΓΓΛΟΕΒΡΑΙΩΝ ανταρσίας των, ώστε να επιβάλλουν τον ΠΟΥΣΤΑΡΑ ΕΒΡΑΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ, ως κυβερνήτην με τις ΛΟΓΧΕΣ, δημοκρατικά, αυτόν που έκανε τις νόθες και απατηλές εκλογές το 1920 πρό δύο ετών, και έφυγε σεβασθείς, δήθεν, την ετυμηγορίαν του Ελληνικού λαού, την οποίαν τώρα ποδοπατά αλύπητα……

Κατά την πρωΐαν της 15ης Αυγούστου, όταν η 4η μεραρχία ετέθη εν πορεία προς Κιουτσούκ-Κιόϊ, ΥΠΕΣΤΗ ΑΠΡΟΣΔΟΚΙΤΟΝ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΝ εκ μέρους του εχθρικού ιππικού, το οποίο διείσδυσε διά του κενού το οποίον εδημιουργήθη εκ της φυγής του Ν. ΠΛΑΣΤΗΡΑ.

Αποτέλεσμα του αιφνιδιασμού ήταν να διαλυθή η 4η Μεραρχία και να τραπή εις φυγήν. Δεν είναι υπερβολή εάν λεχθή ότι ο αιφνιδιασμός εκείνος όστις εδημιουργήθη εκ της ΦΥΓΗΣ του Ν. ΠΛΑΣΤΗΡΑ έκρινε την τύχην ολοκλήρου της ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ!...

Την πρωΐαν της 16ης Αυγούστου τα τμήματα του ΠΛΑΣΤΗΡΑ και του Β. Κουρουσόπουλου ευρέθησαν παρά τώ Τουλού Μπουνάρ.

Ο ΑΡΧΗΣΤΡΑΤΗΓΟΣ Χατζανέστης τους διέταξε να κρατήσουν ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ την θέσι αυτή, η οποία αποτελεί την μοναδικήν δίοδον του υποχωρούντος ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ.

Αλλά παρά την διαταγήν εκείνην και ετέραν παρόμοιαν του ΣΤΡΑΤΗΓΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥ υπό την διοίκησιν του οποίου υπήχθησαν, ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΤΟ ΤΟΥΛΟΥ ΜΠΟΥΝΑΡ, και έφυγαν!...

Η εγκατάληψις της θέσεως εκείνης και της καταλήψεως της ΑΜΑΧΗΤΙ υπό του εχθρού, μετέβαλε την περαιτέρω αντίστασιν του Ελληνικού Στρατού εις ΤΡΑΓΩΔΙΑΝ….

Παρ’ όλες τις φυγομαχίες του ο ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ εάν κρατούσε το ΤΟΥΛΟΥ ΜΠΟΥΝΑΡ θα έσωζε την τιμήν της Ελλάδος και θα εσώζοντο χιλιάδες ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ τα οποία ΚΑΤΕΣΦΑΞΑΝ οι ΤΟΥΡΚΟΙ-ΕΒΡΑΙΟΙ, διότι η περαιτέρω υποχώρησις του στρατού θα γινόταν υπό κάλυψιν και ως εκ τούτου ήρεμος και η επιβίβασις στα πλοία με τάξι.

Αλλά Ο ΜΑΥΡΟΣ ΚΑΒΑΛΑΡΗΣ αντί της φωνής της ΠΑΤΡΙΔΑΣ ηκολούθησεν την φωνήν του ΕΒΡΑΙΟΥ ΜΠΕΝΥΖΕΛΟΝ!!......ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ!...

ΟΙ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΓΟΝΑΤΑΣ και ο ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ οι οποίοι ενδιαφέρθησαν μόνον να μεταφέρουν τα τμήματα τους ανέπαφα, εις Χίον και Μυτιλήνην διά να κηρύξουν επανάστασιν κατά της νομίμου κυβερνήσεως.

ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΓΟΝΑΤΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - ΠΛΑΣΤΗΡΑΣ - ΔΕΞΙΑ

ΕΩΣ ΕΔΩ είναι η τέταρτη επανάσταση που οργανώνει ο ΛΕΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΣ ΜΠΕΝΥΖΕΛΟΝ βουτηγμένος μέσα στις μασονικές στοές, -λαοφυλής δημοκράτης βενιζέλος και οργανώνουν οι οπαδοί του δι’ αυτόν, ΠΡΩΤΗ, εις Θέρισον Κρήτης, ΔΕΥΤΕΡΑ, του Ζορμπά το 1909, ΤΡΙΤΗ- της Αμύνης στην Θεσσαλονίκη και ΤΕΤΑΡΤΗ- η παρούσα των ΓΟΝΑΤΑ-ΠΛΑΣΤΗΡΑ και ακολουθούν άλλες δύο…..

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΑΥΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΕ ΤΟΥΣ 6 ΣΤΟ ΓΟΥΔΙ ΕΠΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ!....

Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ;

ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;

Πηγή -ΒΙΒΛΙΟ-ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Στρατηγός Γεώργιος Αϋφαντής