Λίγες ἡμέρες ἀργότερα ὁ κος Ῥοδίτης μοῦ προσέφερε ἔνα βιβλίο μὲ τὰ τεκμήρια τῆς ἐρεύνης του. Τὸ «Κουράγιο Πηλενόπη», ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Ἁρμός, μπῆκε λοιπὸν στὴν ζωή μου γιὰ νὰ μοῦ δώσῃ, πέραν ἀπὸ τὸ πλούσιο (ἱστορικὸ) ἀποδεικτικὸ ὑλικό, πολὺ πόνο. Πάρα πολὺ πόνο.
Ἡ ἔρευνα ξεκινᾶ μὲ τὴν περιγραφὴ «τῶν γεγονότων τοῦ Δεκεμβρίου 1963 καὶ δὲν ἔχει τελειώση ἀκόμη…» (ἀπὸ τὸ εἰσαγωγικὸ σημείωμα). Αὐτὴ ἡ βαθειὰ πίκρα τοῦ συγγραφέως, ποὺ ἐμμέσως, ἀλλὰ σαφῶς, ἀντιλαμβάνεται ὅτι ἡ κατρακύλα, ἡ «…δὲν ἔχει τελειώση ἀκόμη…» καὶ μόνον (ὡς σημειολογικὴ) λεπτομέρεια, κατ’ ἐμέ, ἀποτυπώνεται πλήρως ἀπὸ τὸν τίτλο. «Κουράγιο Πηνελόπη…».
Κουράγιο Ἑλλάδα… Κουράγιο Ἕλληνες…
Σταδιακῶς προχωρᾶ ὁ κος Ῥοδίτης παρουσιάζοντας τὰ αἴτια «γεννήσεως» τοῦ σχεδίου Ἄτσεσον. Ἑνὸς σχεδίου ποὺ ἔθετε στὸχο το ποθούμενον τῆς Ἑνώσεως Ἑλλάδος-Κύπρου, πάγιο αἴτημα τῶν Ἑλλήνων, ἐντὸς τοῦ ὁποίου οἱ Ἀμερικανοὶ διέβλεπαν πὼς ἐξυπηρετῶνται τὰ συμφέροντά τους. Ἑνὸς σχεδίου ποὺ τὸ …κατάπιε ἡ διαπλοκή, ἡ ἐξουσιομανία καί, τελικῶς, σήμερα ἡ λήθη, ἐνᾦ περιελάμβανε ὁπωσδήποτε καὶ τὴν ἀπομάκρυνσιν τοῦ «ἐθνάρχου».
Ἄλλως τὲ ὁ κος Ῥοδίτης κατέχει σὲ βάθος τὸ θέμα, κάτι ποὺ ἀποτυπώνεται σαφέστατα στὸ ἱστορικό του μυθιστόρημα «Δέκα χιλιάδες μέλισσες», γιὰ τὸ ὁποῖον ἔχω ἤδη γράψη…
Ἀναλύεται φυσικὰ ὁ ῥόλος τῶν Ἄγγλων, ποὺ παρέδωσαν τὴν σκυτάλη στοὺς Ἀμερικανούς… Ὁ ῥόλος τῶν Σοβιετικῶν πού, σὲ ἔναν βαθμό, ἀκόμη παραμένει σκοτεινός. Ὁ ῥόλος τῶν Τούρκων, ποὺ -ἐλέῳ Ἄγγλων- εἶχαν …«μπῆ ἀπὸ τὸ παράθυρο» στὶς διαπραγματεύσεις γιὰ τὸ Κυπριακὸ καὶ οὐδέποτε ἔχαναν εὐκαιρία νὰ ἐκμεταλλευθοῦν τὶς ἀδυναμίες τῶν ἀντιπάλων τους… Ὁ ῥόλος τῆς Ἐλλάδος, ποὺ τῆς ἀφαιροῦσαν τὸ ἱστορικὸ δικαίωμα τῆς διαχειρίσεως ἐνὸς ἐσωτερικοῦ της θέματος… Καί, φυσικά, ὁ ῥόλος τοῦ …«ἐθνάρχου», ποὺ μόνος αὐτὸς (ὑποβοηθούμενος ἀπὸ τοὺς αὐλικούς του), ἐπέτυχε νὰ ματαιώσῃ κάτι ποὺ θὰ ἀπέτρεπε πολλὲς ἀπὸ τὶς ἐπακόλουθες συμφορές…
…ἐνᾦ τελικῶς, ὁ σημαντικότερος ὅλων τῶν ῥόλων, ποὺ ἦταν ὁ ῥόλος καὶ ἡ θέλησις τοῦ λαοῦ, τὸ αἷμα του καὶ οἱ ἀγῶνες του, οἱ θυσίες του καὶ τὰ ὄνειρά του, ἀπουσιάζουν παντελῶς ἀπὸ κάθε καμπὴ τῶν γεγονότων, κάθε συμφωνία καὶ κάθε ὑπογραφή.
Παρουσιάζονται ἀναλυτικότατα καὶ ἐν ἀντιπαραβολῇ μὲ ἄλλα ἀναγνώσματα, ὅλες οἱ ἐκδοχές, οἱ ἀπόψεις καὶ τὰ ἔγγραφα, πρὸ κειμένου νὰ κατανοήσουμε, ὅσο τὸ δυνατόν, τὸ μέγεθος τῆς πλάνης μας, ὡς λαοῦ, μὰ καὶ τῆς προδοσίας. Διότι, κακὰ τὰ ψέμματα… Τὸ νὰ γνωρίζουμε πὼς ὁ Μακάριος, σὲ γενικὲς γραμμές, ἦταν μία ἀμφιλεγόμενος προσωπικότης, ποὺ ἐνασχολεῖτο μόνον μὲ τὸ νὰ κρατᾷ τὰ ἀδέλφια μας ὑπὸ τὸν πλήρη του ἔλεγχο, εἶναι κάτι πού, ἄλλος λιγότερο κι ἄλλος περισσότερο, τὸ ἀντιλαμβάνεται. Ἀλλὰ τὸ νὰ ξεδιπλώνεται ἐμπρὸς στὰ μάτια μου ὅλο τὸ παρασκήνιον αὐτῆς τῆς παρανοϊκῆς ἱστορικῆς περιόδου εἶναι κάτι πού, σὰν αἴσθημα, μόνον ἐὰν τὸ βιώσῃ κάποιος δύναται καὶ νὰ τὸ ἀντιληφθῇ.
Τί νά πρῶτο-ἀναφέρω λοιπόν γιά αὐτό τό βιβλίο; Τόν ὄγκο τῆς βιβλιογραφίας; Τόν ὄγκο τῶν ἐγγράφων πού παρατίθενται; Ἤ μήπως τήν διαυγή ἱστορική ματιά τοῦ ἐρευνητοῦ;
Μήπως νά καταπιασθῶ μέ τό πῶς ὁ κος Ῥοδίτης, μὲ βαθειὰ πικρία, παραθέτει ὅλα ἐκεῖνα τά ἀποδεικτικά πού στοιχειοθετοῦν μίαν τελείως διαφορετική εἰκόνα γιά τόν …«ἐθνάρχη» καί τίς ἐμμονές του; Ἤ μήπως νά ἑστιάσω στήν κοντή μας μνήμη ὡς λαοῦ;
Ὁ κος Ῥοδίτης, ἀξιοποιῶντας ἀφηγήσεις ἀπὸ ἡμερολόγια προσώπων ποὺ ἦλθαν σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸν Μακάριο, τὰ ἐπίσημα πρακτικὰ συνομιλιῶν, τὶς διεθνεῖς συνθῆκες, τὰ τηλεγραφήματα, ἕνα πλῆθος ἀποχαρακτηρισμένων ἐγγράφων, καθὼς καὶ μίαν σειρὰ ἀπὸ ἀναφορὲς προσώπων ποὺ μετεῖχαν στὶς διαβουλεύσεις, τὶς ἐκθέσεις ἢ ἀκόμη καὶ τὶς ὁποίες συμφωνίες, μᾶς μεταφέρει ἐπακριβῶς τὴν εἰκόνα ἐκείνων τῶν ἡμερῶν. Προχωρᾶ βῆμα-βῆμα στὸ νὰ ἀποκαλύψῃ, μὲ ἀποδείξεις, στὸν ἀναγνώστη του τὸν πραγματικὸ ῥόλο τοῦ Μακαρίου. Ἕναν ῥόλο ποὺ ἐὰν δὲν κατανοήσουμε, δὲν θὰ ἀντιληφθοῦμε καὶ τὰ αἴτια τῆς εἰσβολῆς, καθὼς φυσικὰ καὶ τὰ αἴτια ποὺ μᾶς κρατοῦν δεσμίους στὸ …«κακὸ τὸ ῥιζικό μας».
Ἴσως ἔπρεπε νὰ σᾶς παρουσιάσω, ἑνότητα πρὸς ἐνότητα, ὅλο τὸ περιεχόμενον τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς ἐρεύνης. Ὅμως πῶς εἶναι δυνατόν νά κάνω κάτι τέτοιο ἐφ΄ ὄσον ἀκόμη τήν …μελετῶ; Αἰσθάνομαι δὲ πὼς αὐτὸ θὰ μοῦ πάρη καιρό. Πολὺν καιρό… Ὄχι διότι δὲν ἔχω κατανοήση τὸ τί συνέβη, ἀλλὰ διότι ἴσως γιὰ πρώτη φορὰ ἀντιλαμβάνομαι τὴν βαρύτητα τῶν γεγονότων ποὺ ὁδήγησαν στὶς μετέπειτα συμφορές.
Μελετῶ λοιπὸν καθημερινῶς τμήματα τοῦ βιβλίου, ἑστιάζοντας κάθε φορὰ σὲ διαφορετικά του σημεία. Διαρκῶς «πηγαινο-ἔρχομαι» στὶς σελίδες της γιὰ νὰ διασταυρώσω, γιὰ νὰ θυμηθῶ ἢ γιὰ νὰ ἐπισημάνω ἐκ νέου κάποιες λεπτομέρειες ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ ἐπανα-συνθέσω ἀκριβέστερα, ὡς εἰκόνες, τὰ γεγονότα στὸ μυαλό μου.
Ὁ κύριος Ῥοδίτης μέσα ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἔργο του ἀφήνει παρακαταθήκη σὲ ὄλους μας ἀλήθειες ποὺ οὐδέποτε ἐπετράπη νὰ κοινοποιηθοῦν στὸ πλατὺ κοινό, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ πλειοψηφία τῶν Ἑλλήνων σήμερα ὄχι μόνον νὰ ἀγνοῇ, ἀλλὰ καὶ νὰ υἱοθετῇ …«ἀφηγήματα» τέτοια, ποὺ ἡρωοποιοῦν προδότες, ἀνθέλληνες καὶ μισανθρώπους.
Κατάπτυστα πρόσωπα δῆλα δὴ ἔχουν ἀντικαταστήσῃ, ἐντέχνως καὶ δολίως, αὐτοὺς ποὺ ὀφείλαμε καὶ νὰ ἐνθυμούμεθα καὶ νὰ τιμοῦμε. Ὁ κύριος Ῥοδίτης μέσα ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἔργο του ἀφήνει παρακαταθήκη σὲ ὅλους μας ὅλα τὰ στοιχεία ποὺ ἀπαιτῶνται πρὸ κειμένου νὰ παύσουμε νὰ εἴμαστε ἀκόλουθοι καὶ νὰ ξεκινήσουμε (ἐπὶ τέλους!!!) τὴν ἀτομική μας διαδρομὴ γιὰ νὰ γίνουμε (βῆμα τῷ βῆμᾳ) …σκεπτόμενοι.
Διότι μόνον ὅταν θὰ καταφέρουμε νὰ «φιλτράρουμε» κάθε εἴδους «πληροφορία», νὰ τὴν διασταυρώσουμε καὶ νὰ τὴν ἐπιβεβαιώσουμε (ἢ νὰ τὴν ἀποῤῥίψουμε), δυνάμεθα νὰ αἰσθανόμεθα γνῶστες τῆς ἀληθείας. Καὶ ἡ γνῶσις τῆς ἀληθείας μειώνει τὴν πιθανότητα ἐπαναλήψεως λαθῶν. Διαφορετικῶς παραμένουμε παπαγάλοι καί, καταληκτικῶς, χειραγωγούμενοι μά, δυστυχῶς μας, στὸ τέλος ξανὰ καὶ ξανὰ θύματα.
Συνεπῶς εἶναι ἀναγκαῖον νὰ γνωσθῇ καὶ νὰ κατανοηθῇ ὁ ἀληθὴς ῥόλος τῶν πρωταγωνιστῶν, ποὺ ἔπαιξαν τὴν Μοίρα τῶν Κυπρίων στὰ …ζάρια, μὲ κριτήρια τέτοια ποὺ μᾶλλον ντροπὴ θὰ μᾶς ἀφήσουν ὡς ἐπίγευσιν. Καὶ αὐτὸ ὑλοποιεῖται μέσα ἀπὸ τὸ ἐν λόγῳ βιβλίον.
Οἱ πραγματικοὶ ἥρωες, οἱ ὑπερασπιστὲς τῆς ἀληθείας καὶ τὰ θυσιασμένα μας ἀδέλφια λοιδορῶνται, συκοφαντῶνται ἢ καὶ ἀγνοῶνται, τὴν ὥρα ποὺ ὑμνῶνται καὶ μνημονεύονται οἱ ἀγῦρτες.
Ὄχι φυσικὰ μόνον ἀπὸ τοὺς ἐπισήμους διαχειριστὲς τῆς συλλογικῆς μας μνήμης, ποὺ «τυγχάνουν» καὶ …διάδοχοι τῶν ἠθικῶν καὶ φυσικῶν αὐτουργῶν τῶν ἐν Κύπρῳ ἐγκλημάτων, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ἰδίους τοὺς ἄμεσα πάσχοντες καὶ τοὺς συγγενεῖς τους…
Ὁποία ντροπὴ γιὰ ἐμᾶς τοὺς …ἀδόξους ἀπογόνους τόσο ἐνδόξων προγόνων.
****************~~~~~~*~~~*~~~~~~***************
Λαὸς ποὺ ἀγνοεῖ τὴν ἱστορία του ὑποχρεοῦται νὰ ξανά-ζήσῃ κάθε πτυχή της, κάθε προδοσία καὶ κάθε πλῆγμα, ἔως ἐπὶ τέλους νὰ μάθῃ νὰ διδάσκεται ἀπὸ τὰ λάθη του. Κι ἐμεῖς δὲν διδασκόμεθα. Ὁπότε…
****************~~~~~~*~~~*~~~~~~***************
Ὅποιος λοιπὸν κατ’ ἐμέ, χρειάζεται στοιχεία γιὰ νὰ κατανοήσῃ καὶ τὸ παρασκήνιον μὰ καὶ τὸ προσκήνιον τῶν γεγονότων τῆς Κύπρου, ἂς ἀνατρέξῃ στὴν ἔρευνα τοῦ κου Ῥοδίτη. Δίχως ἀφορισμούς, δίχως προκαταλήψεις καὶ δίχως ἐμμονὲς ἂς μελετήσῃ μόνος του αὐτὰ ποὺ παρουσιάζονται, πρὸ κειμένου νὰ κρίνῃ.
Δὲν χρειαζόμεθα ἄλλους προσκυνημένους. Χρειαζόμεθα μόνον συνειδητοποιημένους, εἰλικρινεῖς καὶ ἐντίμους ὑπερασπιστὲς τῆς ἀληθείας, τῆς μνήμης καὶ τῆς Ἐλευθερίας.
Φιλονόη
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και να είστε κόσμιοι στις εκφράσεις σας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο με γκρικλις και ξένη γλώσσα θα διαγράφετε. Ευχαριστώ!