Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Ή η ευγενής τέχνη του να τα γράφεις όλα στα αρχίδια σου...
Γαλανός Γιώργος
Ο Τσαρλς Μπουκόβσκι ήταν αλκοολικός, γυναικάς, μανιώδης χαρτοπαίκτης, αλήτης, τσιγκούνης, κακοπληρωτής και, στις χειρότερες μέρες του, ποιητής. Πιθανώς, θα ήταν ο τελευταίος άνθρωπος πάνω στην Γη από τον οποίο κάποιος θα ζητούσε συμβουλές για την ζωή ή θα περίμενε να δει οποιοδήποτε βιβλίο αυτοβοήθειας.
Συνεπώς, είναι το καλύτερο σημείο για να ξεκινήσουμε. Ο Μπουκόβσκι ήθελε να γίνει συγγραφέας.
Όμως, για δεκαετίες, σχεδόν κάθε περιοδικό, εφημερίδα, επιθεώρηση, ατζέντης και εκδότης απέρριπταν τα έργα που τους υπέβαλε. Χαρακτήριζαν τη δουλειά του φρικτή, χονδροειδή, αηδιαστική, διεστραμμένη. Καθώς οι απορριπτικές επιστολές συσσωρεύονταν σε στοίβες, το βάρος των αποτυχιών του τον έριξε σε μια κατάθλιψη, η οποία συνδυασμένη με τον αλκοολισμό, θα τον ακολουθούσε για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.
Ο Μπουκόβσκι είχε μια μόνιμη δουλειά ως αρχειοθέτης επιστολών σε ένα ταχυδρομικό γραφείο. Πληρωνόταν ελάχιστα και ξόδευε τα περισσότερα από αυτά που κέρδιζε στο ποτό. Τα υπόλοιπα τα έπαιζε και τα έχανε στον ιππόδρομο. Τις νύχτες έπινε ολομόναχος και μερικές φορές έγραφε κάποια ποιήματα στη σαραβαλιασμένη γραφομηχανή του. Τα πρωινά, συχνά ξυπνούσε στο πάτωμα, όπου είχε σωριαστεί το προηγούμενο βράδυ.
Έτσι συνέχισε για τριάντα χρόνια, σε ένα άσκοπο συνονθύλευμα από αλκοόλ, ναρκωτικά, χαρτοπαιξία και πόρνες. Κάποια στιγμή, όμως, όταν ο Μπουκόβσκι ήταν πια πενήντα χρονών, ο εκδότης ενός μικρού ανεξάρτητου εκδοτικού οίκου άρχισε να αισθάνεται ένα παράξενο ενδιαφέρον γι΄ αυτόν. Δεν μπορούσε βέβαια να προσφέρει στον Μπουκόβσκι πολλά χρήματα ή υπόσχεση για μεγάλες πωλήσεις. Όμως, ένιωθε μια αλλόκοτη τρυφερότητα για το χαμένο μεθύστακα κι έτσι αποφάσισε να το ρισκάρει. Ήταν η πρώτη πραγματική ευκαιρία για τον Μπουκόβσκι και, όπως και ο ίδιος καταλάβαινε, πιθανώς η μοναδική που θα είχε στην ζωή του. Ο Μπουκόβσκι απάντησε στον εκδότη: «Έχω δύο επιλογές ‒ η μία είναι να μείνω στο ταχυδρομείο και να τρελαθώ... η άλλη είναι να μείνω εδώ έξω, να παριστάνω τον συγγραφέα και να πεθάνω της πείνας. Αποφάσισα να πεθάνω της πείνας».
Αφού υπέγραψε το συμβόλαιο, ο Μπουκόβσκι έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα μέσα σε τρεις εβδομάδες. Είχε τον απλό τίτλο «Ταχυδρομείο».
Στο σημείο της αφιέρωσης, έγραψε: «Αφιερωμένο στον κανένα».
Ο Μπουκόβσκι θα πετύχαινε ως μυθιστοριογράφος και ποιητής. Συνολικά θα εξέδιδε έξι μυθιστορήματα κι εκατοντάδες ποιήματα, πουλώντας παραπάνω από δύο εκατομμύρια αντίτυπα των βιβλίων του. Η επιτυχία του διέψευσε τις προσδοκίες των πάντων, ιδιαίτερα τις δικές του.
Ιστορίες όπως αυτή του Μπουκόβσκι είναι το ψωμί και το βούτυρο του πολιτισμικού μας αφηγήματος. Η ζωή του ενσωματώνει το αμερικάνικο όνειρο: ένας άνθρωπος παλεύει για αυτό που θέλει, δεν εγκαταλείπει ποτέ την προσπάθεια και στο τέλος πραγματοποιεί τα πιο τρελά του όνειρα. Όλοι διαβάζουμε ιστορίες όπως αυτήν του Μπουκόβσκι και λέμε: «Τα βλέπεις; Δεν τα παράτησε. Δεν σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί. Πάντοτε πίστευε στον εαυτό του. Επέμενε κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες, και κατάφερε να πετύχει!»
Είναι παράξενο, λοιπόν, ότι στην ταφόπετρα του Μπουκόβσκι υπάρχει η επιγραφή, «Μην προσπαθείς».
Βλέπετε, παρά τις πωλήσεις των βιβλίων του και τη φήμη που απέκτησε, ο Μπουκόβσκι ήταν ένα χαμένο κορμί. Το ήξερε. Και η επιτυχία του δεν προήλθε από κάποια αποφασιστικότητα εκ μέρους του να βγει νικητής, αλλά από το γεγονός πως ήξερε ότι ήταν χαμένος, το αποδέχθηκε κι έγραψε με ειλικρίνεια σχετικά με αυτό. Ποτέ δεν προσπάθησε να γίνει ο,τιδήποτε άλλο από αυτό που ήταν.
Ο Μπουκόβσκι θα πετύχαινε ως μυθιστοριογράφος και ποιητής. Συνολικά θα εξέδιδε έξι μυθιστορήματα κι εκατοντάδες ποιήματα, πουλώντας παραπάνω από δύο εκατομμύρια αντίτυπα των βιβλίων του. Η επιτυχία του διέψευσε τις προσδοκίες των πάντων, ιδιαίτερα τις δικές του.
Ιστορίες όπως αυτή του Μπουκόβσκι είναι το ψωμί και το βούτυρο του πολιτισμικού μας αφηγήματος. Η ζωή του ενσωματώνει το αμερικάνικο όνειρο: ένας άνθρωπος παλεύει για αυτό που θέλει, δεν εγκαταλείπει ποτέ την προσπάθεια και στο τέλος πραγματοποιεί τα πιο τρελά του όνειρα. Όλοι διαβάζουμε ιστορίες όπως αυτήν του Μπουκόβσκι και λέμε: «Τα βλέπεις; Δεν τα παράτησε. Δεν σταμάτησε ποτέ να προσπαθεί. Πάντοτε πίστευε στον εαυτό του. Επέμενε κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες, και κατάφερε να πετύχει!»
Είναι παράξενο, λοιπόν, ότι στην ταφόπετρα του Μπουκόβσκι υπάρχει η επιγραφή, «Μην προσπαθείς».
Βλέπετε, παρά τις πωλήσεις των βιβλίων του και τη φήμη που απέκτησε, ο Μπουκόβσκι ήταν ένα χαμένο κορμί. Το ήξερε. Και η επιτυχία του δεν προήλθε από κάποια αποφασιστικότητα εκ μέρους του να βγει νικητής, αλλά από το γεγονός πως ήξερε ότι ήταν χαμένος, το αποδέχθηκε κι έγραψε με ειλικρίνεια σχετικά με αυτό. Ποτέ δεν προσπάθησε να γίνει ο,τιδήποτε άλλο από αυτό που ήταν.
Η ιδιοφυία του Μπουκόβσκι δεν έγκειται στο γεγονός ότι ξεπέρασε απίστευτες αντιξοότητες ή ότι μεταμορφώθηκε σε ένα φωτεινό λογοτεχνικό αστέρι. Ακριβώς το αντίθετο. Έγκειται στην απλή του ικανότητα να είναι απολύτως και απαρέγκλιτα ειλικρινής με τον εαυτό τον ‒ιδίως με τις χειρότερες πλευρές του‒ και να μοιράζεται τις αποτυχίες του χωρίς δισταγμό ή αμφιβολία.
Αυτή είναι η αληθινή ιστορία της επιτυχίας του Μπουκόβσκι: η άνεση την οποία ένιωθε με τον αποτυχημένο εαυτό του. Ο Μπουκόβσκι δεν έδινε δεκάρα για την επιτυχία. Ακόμα κι αφότου έγινε διάσημος, συνέχιζε να εμφανίζεται σε ποιητικές αναγνώσεις τύφλα στο μεθύσι και να βρίζει τους παρευρισκόμενους στο ακροατήριο. Συνέχιζε να εκθέτει τον εαυτό του δημόσια και να προσπαθεί να κοιμηθεί με οποιαδήποτε γυναίκα έβρισκε μπροστά του. Η φήμη και η επιτυχία δεν τον έκαναν ένα καλύτερο άτομο, ούτε και έγινε διάσημος και επιτυχημένος, επειδή έγινε καλύτερος.
Η αυτοβελτίωση και η επιτυχία συχνά έρχονται μαζί. Όμως αυτό δεν σημαίνει κατ΄ ανάγκην ότι είναι και το ίδιο πράγμα.
Η σημερινή κουλτούρα μας είναι εμμονικά κολλημένη σε παράλογες θετικές προσδοκίες:
Γίνε πιο ευτυχισμένος. Γίνε πιο υγιής. Γίνε ο καλύτερος, καλύτερος από τους υπόλοιπους. Γίνε πιο έξυπνος, πιο γρήγορος, πιο πλούσιος, πιο ελκυστικός, πιο δημοφιλής, πιο παραγωγικός, πιο αξιοζήλευτος, πιο αξιοθαύμαστος. Να είσαι τέλειος και καταπληκτικός, και να φιλάς την πανέμορφη γυναίκα σου και τα δυόμιση παιδιά σας. Μετά, να πετάς με το ελικόπτερό σου στην υπέροχη δουλειά σου που σε γεμίζει και να περνάς την υπόλοιπη μέρα σου κάνοντας ένα απίστευτα σημαντικό έργο που πιθανώς κάποτε θα σώσει τον πλανήτη.
Αν όμως πραγματικά καθίσουμε και το σκεφτούμε, όλες οι συνηθισμένες συμβουλές σχετικά με την ζωή ‒όλα τα θετικά και χαρούμενα λόγια περί αυτοβοήθειας που ακούμε συνεχώς‒ ουσιαστικά εστιάζονται σε αυτά που μας λείπουν, σε αυτά που θεωρούμε ως προσωπικές μας αδυναμίες και αποτυχίες, και μετά τα τονίζουν. Μαθαίνεις ποιοι είναι οι καλύτεροι τρόποι να κερδίσεις λεφτά, επειδή αισθάνεσαι ότι δεν έχεις ήδη αρκετά.
Στέκεσαι μπροστά στον καθρέφτη και επαναλαμβάνεις ότι είσαι όμορφος ή όμορφη, επειδή αισθάνεσαι ότι δεν διαθέτεις ήδη αρκετή ομορφιά. Ακολουθείς συμβουλές σχετικά με γνωριμίες και σχέσεις, επειδή αισθάνεσαι ότι κανείς δεν σε θέλει όπως είσαι. Προσπαθείς να κάνεις ανόητους οραματισμούς για να έχεις περισσότερη επιτυχία, επειδή αισθάνεσαι ότι δεν είσαι ήδη αρκετά επιτυχημένος.
Είναι ειρωνικό ότι αυτή η εμμονή απέναντι στο θετικό ‒σε ό,τι είναι καλύτερο και ανώτερο‒ απλώς εξυπηρετεί στο να μας υπενθυμίζει συνεχώς αυτό που δεν είμαστε, αυτό που μας λείπει, αυτό που θα έπρεπε να ήμασταν, αλλά δεν καταφέραμε να γίνουμε. Στο κάτω-κάτω, κανένας πραγματικά ευτυχισμένος άνθρωπος δεν νιώθει την ανάγκη να στέκεται μπροστά σε έναν καθρέφτη και να απαγγέλλει ότι είναι ευτυχισμένος. Απλώς είναι.
Στο Τέξας μια παροιμία λέει:
Αν όμως πραγματικά καθίσουμε και το σκεφτούμε, όλες οι συνηθισμένες συμβουλές σχετικά με την ζωή ‒όλα τα θετικά και χαρούμενα λόγια περί αυτοβοήθειας που ακούμε συνεχώς‒ ουσιαστικά εστιάζονται σε αυτά που μας λείπουν, σε αυτά που θεωρούμε ως προσωπικές μας αδυναμίες και αποτυχίες, και μετά τα τονίζουν. Μαθαίνεις ποιοι είναι οι καλύτεροι τρόποι να κερδίσεις λεφτά, επειδή αισθάνεσαι ότι δεν έχεις ήδη αρκετά.
Στέκεσαι μπροστά στον καθρέφτη και επαναλαμβάνεις ότι είσαι όμορφος ή όμορφη, επειδή αισθάνεσαι ότι δεν διαθέτεις ήδη αρκετή ομορφιά. Ακολουθείς συμβουλές σχετικά με γνωριμίες και σχέσεις, επειδή αισθάνεσαι ότι κανείς δεν σε θέλει όπως είσαι. Προσπαθείς να κάνεις ανόητους οραματισμούς για να έχεις περισσότερη επιτυχία, επειδή αισθάνεσαι ότι δεν είσαι ήδη αρκετά επιτυχημένος.
Είναι ειρωνικό ότι αυτή η εμμονή απέναντι στο θετικό ‒σε ό,τι είναι καλύτερο και ανώτερο‒ απλώς εξυπηρετεί στο να μας υπενθυμίζει συνεχώς αυτό που δεν είμαστε, αυτό που μας λείπει, αυτό που θα έπρεπε να ήμασταν, αλλά δεν καταφέραμε να γίνουμε. Στο κάτω-κάτω, κανένας πραγματικά ευτυχισμένος άνθρωπος δεν νιώθει την ανάγκη να στέκεται μπροστά σε έναν καθρέφτη και να απαγγέλλει ότι είναι ευτυχισμένος. Απλώς είναι.
Στο Τέξας μια παροιμία λέει:
«Το μικρότερο σκυλί γαβγίζει δυνατότερα».
Ένας άνδρας με αυτοπεποίθηση δεν χρειάζεται να αποδείξει την αυτοπεποίθησή του. Μια πλούσια γυναίκα δεν αισθάνεται την ανάγκη να πείσει οποιονδήποτε ότι είναι πλούσια. Είτε είσαι είτε δεν είσαι. Και αν ονειρεύεσαι κάτι συνεχώς, τότε επιβεβαιώνεις την ίδια ασυναίσθητη πραγματικότητα ξανά και ξανά, δηλαδή, ότι δεν είσαι αυτό που ονειρεύεσαι.
Όλοι, ακόμα και οι τηλεοπτικές διαφημίσεις, θέλουν να πιστέψεις ότι το κλειδί για μια καλύτερη ζωή είναι μια καλύτερη δουλειά, ένα ακριβότερο αυτοκίνητο, μια πιο όμορφη κοπέλα, ή ένα τζακούζι με φουσκωτή πισίνα για τα παιδιά. Ο κόσμος συνεχώς σου λέει ότι το μονοπάτι για μια καλύτερη ζωή είναι το πολύ και το ακόμα περισσότερο ‒ αγόραζε περισσότερα, απόκτησε περισσότερα, κάνε περισσότερα, γάμα περισσότερο, γίνε κάτι περισσότερο.
Συνεχώς βομβαρδιζόμαστε από μηνύματα που μας λένε να ενδιαφερόμαστε για τα πάντα και μάλιστα συνεχώς. Νοιάσου για μια καινούρια τηλεόραση. Νοιάσου για να κάνεις καλύτερες διακοπές από τους συναδέλφους σου. Νοιάσου για να αγοράσεις ένα καινούριο διακοσμητικό κήπου. Νοιάσου για να αποκτήσεις το σωστό ραβδί που θα σου βγάζει selfies.
Γιατί; Φαντάζομαι επειδή το να νοιάζεσαι για να αγοράσεις περισσότερα πράγματα κάνει καλό στις επιχειρήσεις. Και μολονότι δεν είναι κακό να έχει κάποιος την επιχείρησή του, το πρόβλημα είναι πως το να δίνεις πολλή σημασία σε όλα κάνει κακό στην πνευματική σου υγεία. Σε κάνει να προσκολλάσαι υπερβολικά στο επιφανειακό και το ψεύτικο, να αφιερώνεις την ζωή σου στο κυνήγι ενός αντικατοπτρισμού ευτυχίας και ικανοποίησης. Το κλειδί για μια καλή ζωή δεν είναι να νοιάζεσαι για το περισσότερο, είναι να νοιάζεσαι για το λιγότερο, να νοιάζεσαι μόνο για ό,τι είναι αληθινό, άμεσο και σημαντικό.
Το κλειδί της επιτυχίας είναι η αποτυχία. Γιατί;
Όλοι, ακόμα και οι τηλεοπτικές διαφημίσεις, θέλουν να πιστέψεις ότι το κλειδί για μια καλύτερη ζωή είναι μια καλύτερη δουλειά, ένα ακριβότερο αυτοκίνητο, μια πιο όμορφη κοπέλα, ή ένα τζακούζι με φουσκωτή πισίνα για τα παιδιά. Ο κόσμος συνεχώς σου λέει ότι το μονοπάτι για μια καλύτερη ζωή είναι το πολύ και το ακόμα περισσότερο ‒ αγόραζε περισσότερα, απόκτησε περισσότερα, κάνε περισσότερα, γάμα περισσότερο, γίνε κάτι περισσότερο.
Συνεχώς βομβαρδιζόμαστε από μηνύματα που μας λένε να ενδιαφερόμαστε για τα πάντα και μάλιστα συνεχώς. Νοιάσου για μια καινούρια τηλεόραση. Νοιάσου για να κάνεις καλύτερες διακοπές από τους συναδέλφους σου. Νοιάσου για να αγοράσεις ένα καινούριο διακοσμητικό κήπου. Νοιάσου για να αποκτήσεις το σωστό ραβδί που θα σου βγάζει selfies.
Γιατί; Φαντάζομαι επειδή το να νοιάζεσαι για να αγοράσεις περισσότερα πράγματα κάνει καλό στις επιχειρήσεις. Και μολονότι δεν είναι κακό να έχει κάποιος την επιχείρησή του, το πρόβλημα είναι πως το να δίνεις πολλή σημασία σε όλα κάνει κακό στην πνευματική σου υγεία. Σε κάνει να προσκολλάσαι υπερβολικά στο επιφανειακό και το ψεύτικο, να αφιερώνεις την ζωή σου στο κυνήγι ενός αντικατοπτρισμού ευτυχίας και ικανοποίησης. Το κλειδί για μια καλή ζωή δεν είναι να νοιάζεσαι για το περισσότερο, είναι να νοιάζεσαι για το λιγότερο, να νοιάζεσαι μόνο για ό,τι είναι αληθινό, άμεσο και σημαντικό.
Το κλειδί της επιτυχίας είναι η αποτυχία. Γιατί;
Διαβάζοντας την παραπάνω ιστορία του Τσαρλς Μπουκόφσκι, με την οποία ξεκινάει το βιβλίο του ‒«Η ευγενής τέχνη του να τα γράφεις όλα στα αρχίδια σου»", παγκόσμιο best seller‒ ο Mark Manson, θα το κατάλαβετε. Με καυστικό τρόπο και με αστείρευτο χιούμορ, μιλώντας με μια γλώσσα κοφτερή και του δρόμου και ονομάζοντας τα πράγματα όπως έχουν, ο συγγραφέας και superstar blogger, μας συμβουλεύει να πάψουμε πια να λέμε σε όλα «ναι», να σταματήσουμε να είμαστε υπέρ το δέον «θετικοί» όλη την ώρα και να δούμε τη ζωή με άλλο μάτι. Nα γίνουμε καλύτεροι στον χειρισμό των αντιξοοτήτων. Σ’ αυτόν τον καθοριστικό ‒για τη νέα γενιά‒ οδηγό αυτοβελτίωσης, ο συγγραφέας μας αποκαλύπτει το κλειδί για να είμαστε πιο ευτυχισμένοι.
Για δεκαετίες μας γίνεται μια πλύση εγκεφάλου. Μας λένε πως η θετική σκέψη είναι το κλειδί μιας χαρούμενης, εύπορης ζωής. «Στο διάολο η θετικότητα», λέει ο Mark Manson. «Ας είμαστε ειλικρινείς, μερικές φορές τα πράγματα είναι σκατά και πρέπει να ζήσουμε με αυτό». Τα περασμένα χρόνια, ο Manson, μέσω του εξωφρενικά δημοφιλούς του blog, προσπαθεί να διορθώσει τις απατηλές προσδοκίες που έχουμε για τον κόσμο και τους εαυτούς μας. Τώρα φέρνει την σκληρά κερδισμένη σοφία του σε αυτό το βιβλίο.
Yποστηρίζει, πως η βελτίωση της ζωής μας εξαρτάται όχι από την ικανότητα του να φτιάχνουμε λεμονάδα από τα λεμόνια της ζωής, αλλά από το να μάθουμε να χωνεύουμε τα λεμόνια καλύτερα.
Για δεκαετίες μας γίνεται μια πλύση εγκεφάλου. Μας λένε πως η θετική σκέψη είναι το κλειδί μιας χαρούμενης, εύπορης ζωής. «Στο διάολο η θετικότητα», λέει ο Mark Manson. «Ας είμαστε ειλικρινείς, μερικές φορές τα πράγματα είναι σκατά και πρέπει να ζήσουμε με αυτό». Τα περασμένα χρόνια, ο Manson, μέσω του εξωφρενικά δημοφιλούς του blog, προσπαθεί να διορθώσει τις απατηλές προσδοκίες που έχουμε για τον κόσμο και τους εαυτούς μας. Τώρα φέρνει την σκληρά κερδισμένη σοφία του σε αυτό το βιβλίο.
Yποστηρίζει, πως η βελτίωση της ζωής μας εξαρτάται όχι από την ικανότητα του να φτιάχνουμε λεμονάδα από τα λεμόνια της ζωής, αλλά από το να μάθουμε να χωνεύουμε τα λεμόνια καλύτερα.
Όπως γράφει:
«Δεν γίνεται όλοι να είναι ξεχωριστοί ‒ υπάρχουν νικητές και ηττημένοι στην κοινωνία. Ούτε είναι δίκαιο ούτε είναι δικό μας φταίξιμο».
Μας συμβουλεύει να γνωρίσουμε τους προσωπικούς μας περιορισμούς και να τους αποδεχτούμε. Αυτό, λέει, είναι η πραγματική πηγή ενδυνάμωσης. Μόλις αποδεχτούμε τους φόβους, τα ελαττώματα και τις αβεβαιότητες μας ‒μόλις σταματήσουμε να τρέχουμε και να τα αποφεύγουμε και ξεκινήσουμε να αντιμετωπίζουμε τις επώδυνες αλήθειες‒ θα μπορούμε να βρούμε το κουράγιο και την αυτοπεποίθηση που απεγνωσμένα αναζητούμε.
«Στη ζωή έχουμε ένα περιορισμένο ποσό από δεκάρες για να δώσουμε. Πρέπει, λοιπόν, να επιλέγουμε με σύνεση πού θα τις δώσουμε».
Μέσα από κουβέντες με πραγματικό νόημα, βγαλμένες από τον πόνο και την αποτυχία, διασκεδαστικές ιστορίες και απρόσμενο, βιτριολικό χιούμορ, ο συγγραφέας μας οδηγεί έξω από τον κύκλο της άσκοπης προσπάθειας, των ψευδαισθήσεων και της αυτολύπησης.
Αυτό το μανιφέστο είναι ένα αναζωογονητικό χαστούκι στο πρόσωπο όλων μας, ώστε να μπορέσουμε να αρχίσουμε να ηγούμαστε πιο γεμάτες, γειωμένες ζωές.
Υπάρχουν πράγματα, για τα οποία πρέπει να συνεχίζουμε να νοιαζόμαστε, αλλά υπάρχουν κι άλλα, για τα οποία πρέπει να αδιαφορήσουμε παντελώς. Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας μας προσφέρει μια σειρά από συμβουλές, που μπορούν να μας κάνουν να δούμε τον εαυτό μας, τη ζωή μας κι όσα μας συμβαίνουν καθημερινά, αλλιώς. Ό,τι και να κάνεις, shit happens, οπότε, deal with it και προχώρα!
Υπάρχουν πράγματα, για τα οποία πρέπει να συνεχίζουμε να νοιαζόμαστε, αλλά υπάρχουν κι άλλα, για τα οποία πρέπει να αδιαφορήσουμε παντελώς. Στο βιβλίο αυτό, ο συγγραφέας μας προσφέρει μια σειρά από συμβουλές, που μπορούν να μας κάνουν να δούμε τον εαυτό μας, τη ζωή μας κι όσα μας συμβαίνουν καθημερινά, αλλιώς. Ό,τι και να κάνεις, shit happens, οπότε, deal with it και προχώρα!
Η αποτυχία, το χρήμα, οι εμπειρίες, οι μικρές και μεγάλες επιλογές, η διάθεση για αλλαγή και η παραδοχή ότι δεν μπορείς να είσαι πάντα θετικός κι ευτυχισμένος, είναι μερικές από τις ιδέες του.
https://www.freeinquiry.gr/articles/vivliokrisia/i-avastaxti-elafrotita-tis-thetikis-energeias/4814.html
Δημοσίευση σχολίου
Παρακαλώ να γράφετε με Ελληνικούς χαρακτήρες και να είστε κόσμιοι στις εκφράσεις σας. Οποιοδήποτε άλλο σχόλιο με γκρικλις και ξένη γλώσσα θα διαγράφετε. Ευχαριστώ!