Πως οι εβραίοι δανειστές επέβαλαν τον πόλεμο του 1897

ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1897 που επέβαλαν οι δανειστές!....

Ήταν πλέον φανερό ότι η Ελλάδα οδηγούνταν σε πόλεμο με την Τουρκία.

Μετά από πολλές μάχες στον Ελλαδικό χώρο ο πόλεμος έληξε το 1897 με την συντριπτική ήττα των Ελλήνων στον Δομοκό.

Με την ξαφνική μεσολάβηση του τσάρου και την συμφωνία του Τούρκου Σουλτάνου δόθηκε στους Έλληνες η δυνατότητα κατάπαυσης πυρών και σύναψης ανακωχής.

Τελικά στις 6/18 Σεπτεμβρίου υπογράφηκαν οι προκαταρκτικοί όροι της ειρήνης με δώδεκα άρθρα.

Το δεύτερο άρθρο κανόνιζε το ύψος του ποσού της αποζημιώσεως , που η Ελλάδα ήταν υποχρεωμένη να δώσει, 4.000.000 τουρκικές λίρες.

Στο δεύτερο εδάφιο του άρθρου, οι Μεγάλες Δυνάμεις έσπευδαν να φροντίσουν για τα συμφέροντα των δανειστών υπηκόων τους, κατόχων τίτλων του δημόσιου χρέους της Ελλάδος.

Στο τρίτο εδάφιο έκανε την πρώτη της επίσημη εμφάνιση η μετέπειτα εγκατασταθείσα Διεθνής Οικονομική Επιτροπή (Δ.Ο.Ε.).

Στο έκτο άρθρο γινόταν λόγος για εκκένωση της Θεσσαλίας σε διάστημα ενός μηνός, αφότου οι Δυνάμεις ανακοίνωναν ότι εκπληρώθηκαν οι προβλεπόμενοι όροι και είχε οριστεί χρονικά ο κανονισμός της πολεμικής αποζημιώσεως με δάνειο.

Το έβδομο άρθρο αφορούσε την ελευθερία εμπορίου και ναυτιλίας μεταξύ των δύο κρατών και στην επιφύλαξη για μια μελλοντική σύναψη Συνθήκης Εμπορίου και Ναυτιλίας.

ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ 1898

Αποτέλεσμα του πολέμου του 1897 υπήρξε και η επιβολή στην Ελλάδα του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου.

Από το 1893 που η χώρα πτώχευσε, όλες οι προσπάθειες συμβιβασμού με τους ξένους δανειστές είχαν αποτύχει.

Ο λόγος ήταν κυρίως ότι οι ξένοι ζητούσαν παροχή έκτακτων εγγυήσεων, κάποια μορφή ελέγχου, ενώ οι Ελληνικές κυβερνήσεις αγωνίζονταν να αποφύγουν μία παρόμοια επέμβαση στα οικονομικά του κράτους. η Ελλάδα αφού νικήθηκε έπρεπε να πληρώσει το ποσό της αποζημίωσης (95.000.000 χρυσά φράγκα).

Το ποσό αυτό μόνο με εξωτερικό δάνειο μπορούσε να βρεθεί, δάνειο που ήταν αδύνατο να συναφθεί αν προηγουμένως δεν ρυθμίζονταν τα παλιά χρέη και δεν παρέχονταν ασφαλείς εγγυήσεις. Με αυτό τον τρόπο τα πράγματα κατέληξαν στο επιδιωκόμενο από τους ξένους αποτέλεσμα.

Η Ελληνική κυβέρνηση μετά την ήττα κατέβαλε ύστατες προσπάθειες να συμβιβαστεί με τους δανειστές και να αποτρέψει τον έλεγχο.

Τελικά η Ελλάδα υπέκυψε στον εκβιασμό.

Στο δεύτερο άρθρο της Συνθήκης συμπληρωνόταν ότι θέσεις στελεχών στην Οικονομική Επιτροπή θα κατείχαν αντιπρόσωποι των Μεγάλων Δυνάμεων και ότι η Ελληνική κυβέρνηση ήταν υποχρεωμένη να θέσει ένα μεγάλο μέρος των προσόδων υπό τον απόλυτο έλεγχο της επιτροπής.

Στο χώρο των Βαλκανίων οικονομικό έλεγχο δέχτηκαν η Τουρκία, Σερβία, Βουλγαρία.

Στην Ελλάδα, εκτός από τους ιδιαίτερα βαρείς οικονομικούς όρους, ο έλεγχος ήταν διπλωματικός, αφού τους αντιπροσώπους της επιτροπής ελέγχου δε διόριζαν οι ομολογιούχοι αλλά κυβερνήσεις κρατών.

Ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος άρχισε να λειτουργεί από της 28 Απριλίου.